Canterbury Reach Lodge

Vanaf de boot konden we de mooie witte kliffen van de kust van Engeland steeds dichterbij zien komen. Rond 14 uur Engelse tijd reden we de ferry af.

Het was wel even wennen om aan de linkerkant van de weg te rijden. Vooral op rotondes is het gek. En af en toe heb je het gevoel dat er een auto op je af komt. Maar het wijst voor zich en binnen een half uurtje stonden we op het vakantiepark.

Het is een klein parkje met maar 26 lodges. Ook hier hield iedereen zich streng aan alle maatregelen. We mochten niet de receptie in, maar kregen buiten de uitleg. Op de weg staan overal aanwijzingen om twee meter afstand te houden en er zijn diverse ontsmettingspunten.

Nadat we de spullen een beetje uitgepakt hadden, zijn JP en ik boodschappen gaan doen in Canterbury. Omdat we nog niet weten of je voor restaurants moet reserveren, hebben we maar pizza’s gehaald.

Na het eten hebben we een wandelingetje gemaakt om ‘de buurt’ te verkennen. We vonden een bordje met ‘footpath’ en besloten dat te volgen. Na over een smal paadje door de struiken te zijn gekropen, stonden we ineens bovenaan een heuvel met een prachtig uitzicht. Het smalle paadje leidde dwars door een graanveld en weer terug door het bos. 

Omdat we allemaal heel moe waren van het vroege opstaan en de reis, zijn we op tijd gaan slapen. 
 

Roan was vanmorgen om half 5 alweer wakker, dus ik ben benieuwd hoe lang hij het vandaag gaat volhouden. Na een lekker ontbijt, gaan we straks een kijke nemen bij Dover castle.